The early days: de stomme film
In de beginjaren van de film, toen het medium nog in de kinderschoenen stond, speelde de piano een cruciale rol als begeleidingsinstrument bij stomme films. In veel bioscopen was het gebruikelijk om lokale pianisten in te huren, die de film van een unieke muzikale interpretatie voorzagen. Soms kregen de pianisten enkel een korte samenvatting van de film voordat ze aan de slag gingen, waardoor improvisatie en muzikale creativiteit van groot belang waren. De muziek moest niet alleen de emoties van de personages weerspiegelen, maar ook de spanning en humor versterken, waardoor het publiek volledig werd meegesleept. Deze live pianobegeleiding zorgde ervoor dat elke voorstelling anders was, wat de charme van de stomme film alleen maar vergrootte. Klassiekers als ‘The Kid’ (1921) met Charlie Chaplin, ‘The General’ (1926) met Buster Keaton en het epische ‘Metropolis’ (1927) van Fritz Lang zouden zonder deze live begeleiding ondenkbaar zijn.